Imunitet i vitalnost - Royal Jelly

Snažan imunitet – više zdravlja i vitalnosti, manje bolesti

Vitalnost označava životnu snagu, krepkost, izdržljivost, a često se, mada ne u potpunosti ispravno, poistovjećuje sa energijom. Nerijetko se dovodi u vezu i sa odsustvom bolesti. Vitalnost se odnosi i na mentalno i na tjelesno funkcioniranje. Sama riječ vitalnost vodi porijeklo od latinske riječi ″vita″ i znači život. Vitalnost, dakle, označava posebno pozitivno emocionalno stanje koje nas potiče na akciju. Smatra se da bolest nastaje zbog smanjenja vitalnosti i pada imuniteta. Vitalnost i imunitet su međusobno povezani te se često njihov značaj u očuvanju zdravlja isprepliće. Imunitet je jedan od najvažnijih faktora vitalnosti.

Imunitet (lat. immunitas – otpornost, neprijemčivost) jeste sposobnost čovjekovog organizma da se odupre gotovo svim stranim organizmima i toksinima koji nastoje oštetiti tkiva ili organe. Imunitet se ostvaruje pomoću imunog sistema koji izgrađuju organi i ćelije raspoređeni po cijelom tijelu. Njihova je osnovna uloga zaštita organizma od napada i oštećenja mikroorganizmima i stranim tvarima.

Imuni sistem se može posmatrati kao dinamičan, interaktivan sistem između čovjeka i okoline. Brojni faktori iz okoliša mogu negativno utjecati na stanje imunog sistema, prije svega: stres, iscrpljenost i hronični umor, način prehrane uz smanjeno unošenje vitamina i minerala, sedentarni način života bez fizičke aktivnosti, pušenje itd.

Zdrav imuni sistem osnovni je preduvjet za zdravlje čovjeka, te predstavlja važnu osnovu za kvalitetan život. Ukoliko naš imuni sistem funkcionira pravilno i pod uvjetom da njegova funkcija nije narušena, smanjen je rizik za nastanak različitih oboljenja, prvenstveno onih koje uzrokuju mikroorganizmi (bakterije, virusi, gljivice itd.). Drugim riječima, ako je oslabljena aktivnost imunog sistema, podložniji smo nastanku različitih, prvenstveno infektivnih bolesti.

Urođeni imunitet je onaj koji smo stekli rođenjem, a koji djeluje i bez prethodnog dodira organizma s određenim “napadačem”. Ovaj se imunitet temelji na brojnim zaprekama kao što su: anatomske zapreke, koju čine koža i sluznice što štite organizam od prodora brojnih stranih organizama ne samo fizičkom pregradom i mehaničkim uklanjanjem nego i hemijskim tvarima na njihovoj površini; ćelijske zapreke koje čine leukociti (bijele krvne ćelije) i ćelije sistema tkivnih makrofaga, te prirodne ćelije ubice ili “natural killer” ćelije; prisustvo određenih hemijskih spojeva u krvi koji se pričvrste na strane organizme ili toksine, te ih uništavaju (lizozim, komplement, sistem interferona i sl.); upalne zapreke, jer na bilo koje oštećenje (fiziološko, hemijsko i biološko) organizam reaguje upalom kao jedinstvenom akcijom, želučana zapreka koja podrazumijeva uništavanje progutanih mikroorganizama kiselinom i probavnim enzimima. Na djelotvornost nespecifičnog imuniteta utječu brojni faktori kao što su spol, dob, genetska podloga, prehrana, razne bolesti jedinke te primjena imunosupresivnih i imunostimulacijskih tvari.

Pored urođene imunosti, ljudski je organizam sposoban razviti vrlo moćnu specifičnu ili stečenu imunost protiv pojedinih infektivnih agenasa kao što su smrtonosne bakterije, virusi, toksini.

Humoralni imunitet je imunitet kod kojeg tijelo stvara cirkulirajuća antitijela koja su sposobna da napadaju uljeze. Antitijela nastaju od plazma-ćelija koje proizvode B limfociti. B limfociti, koji čine 65% limfocita u krvotoku, nastaju u koštanoj srži, migriraju u netimusne limfne organe, gdje se udome, nakon aktiviranja proliferiraju i diferenciraju se u plazma-ćelije koje izlučuju antitijela. Antitijela su glikoproteini u krvnoj plazmi koji se specifično vežu s antigenskim determinantama, koje su pobudile njihovo stvaranje.

U ćelijskom ili celularnom imunitetu imunokompetentne ćelije reaguju s mikroorganizmima i stranim tvarima, te ćelijama zaraženim virusima i uništavaju ih. Za ovaj je imunitet odgovorna vrsta limfocita koji se zovu T limfociti. T limfociti čine 35% limfocita u krvotoku, nastaju u koštanoj srži, migriraju u timus, gdje se umnožavaju i stvaraju ćelije koje nasele druga tkiva i u njima dozrijevaju. Tu se dalje diferenciraju u nekoliko populacija: pomagačke ćelije, ćelije ubice, supresijske ćelije i memorijske T ćelije.

Pomagačke ćelije potiču diferencijaciju B limfocita u plazma-ćelije. Ćelije ubice (ili citotoksični limfociti) proizvode bjelančevine koje stvaraju otvore u ćelijskoj membrani stranih ćelija koje se nakon toga raspadaju. Supresijske ćelije reguliraju ćelijski i humoralni imunitet i inhibiraju djelovanje pomagačkih i ubilačkih ćelija. Memorijske T ćelije brzo reaguju nakon ponovnog unošenja antigena i potiču stvaranje ubilačkih T ćelija.

Humoralni i ćelijski imunitet dvije su usko povezane vrste stečenog imuniteta. Tvari koje uzrokuju nastanak stečenog imuniteta općenito su: bjelančevine, veliki polisaharidi ili veliki lipoproteinski kompleksi, a zovu se antigeni.

Važnu ulogu u očuvanju zdravog imunog sistema imaju: tjelesna aktivnost, psihičko stanje i pravilna prehrana. Pokazalo se da nedostatak pojedinih tvari u ishrani i uopće neuravnotežena ishrana loše djeluje na imuni sistem. S druge strane, dodaci prehrani, tzv. suplementi mogu značajno utjecati na odbranu našeg organizma.

Uloga matične mliječi u sastavu dodataka prehrani u jačanju imuniteta

Među dodacima prehrani posebno mjesto u odbrani narušenog imuniteta zauzima matična mliječ u sastavu linije proizvoda Royal Jelly®. Učinak matične mliječi na zdravlje je širok. Najpoznatiji protein u matičnoj mliječi koji pomaže u jačanju imunološkog sistema je rojalizin, koji su 2010. godine otkrili japanski naučnici. Prisustvo rojalizina, uz dodatak kompleksa proteina nazvanih glavni proteini matične mliječi (engl. “Major Royal Jelly Proteins” – MJRP), jeste ono što omogućava borbu protiv bolesti i alergija te uništava bakterije. Glavni proteini matične mliječi (MJRP) čine 80–90 % ukupnih proteina koji se nalaze u matičnoj mliječi. Oni su jedinstveni i mogu ih proizvesti jedino pčele. Kompleks glavnih proteina matične mliječi pokazao je izrazitu sposobnost u izgradnji imunoloških stanica i smanjenju alergijskih reakcija. Pčelinja matica ima jači imunitet i višestruko duži životni vijek u odnosu na ostale pčele u košnici, a to se pripisuje činjenici da se matica hrani matičnom mliječi, za razliku od pčela radilica i trutova, koji matičnu mliječ ne koriste kao hranu.

Matična mliječ povećava otpornost na bolesti, sprečava infekcije, daje snagu, jača izdržljivost organizma, pozitivno djeluje na srce i krvne sudove; jednom riječju, ima široki spektar djelovanja zahvaljujući svom sastavu.

Biološki učinci mliječi u olakšavanju zdravstvenih tegoba ljudi poznati su hiljadama godina u narodnoj medicini istočnjačkih kultura. Matična mliječ se najviše i najuspješnije koristi u terapiji bolesti i stanja kod kojih postoji kompleksno oštećenje regeneracijskih mehanizama i normalnog tonusa organizma. Dosadašnji naučni podaci sve više ukazuju da je matična mliječ prirodni neškodljivi stimulans koji preko živčanog, humoralnog i imunološkog sistema utječe na regeneracijske mehanizme u organizmu te na taj način održava zdravstvenu ravnotežu.

Matična mliječ djeluje na: